کد مطلب:187846
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:262
موقعیت و منزلت ائمه
روزی امام محمد باقر صلوات الله و سلامه علیه در جمع عده ای از دوستان و اصحاب خود فرمود:
من در حیرت و تعجب هستم از كسانی كه ولایت ما را پذیرفته اند و امامت و خلافت ما را قبول كرده اند و معتقد هستند كه دستورات ما در تمام امور واجب و همانند دستورات الهی لازم الا جراء می باشد؛ ولی در مرحله عمل سست و ضعیف هستند.
و عقیده آن ها نسبت به عمل - در همه جوانب معنوی و مادی - ضعیف است و حقوق ما را رعایت نمی كنند و كردار و اعمال خویش را توجیه می نمایند.
و فكر می كنند كه ما از زندگی و از افكار و عقائد آن ها بی اطلاع می باشیم.
آیا چنین افرادی گمان برده اند كه خداوند، طاعت عده ای از بندگانش را بر دیگران واجب و لازم گردانیده است؟!
و این عده نسبت به حوادث و رخ دادهای آسمان و زمین بی اطلاع و ناآگاه هستند؛ و فكر می كنند كه خداوند سبحان علوم و دانش خود را نسبت به ایشان دریغ و مضایقه نموده است.
و ایشان بر این عقیده هستند كه ما اهل بیت از آن بی اطلاع هستیم!!
در این هنگام، یكی از افراد حاضر در مجلس به نام حمران، گفت: یا بن رسول الله! آیا آنچه امیرالمؤمنین علی و نیز دو فرزندش حسن و حسین علیهم السلام انجام دادند و آنچه كه بر سرشان آمد، همه آن ها اراده و خواست خداوند متعال بود؟!
امام محمد باقر علیه السلام در پاسخ او اظهار داشت: چنانچه آن ها از خداوند متعال درخواست می نمودند، دعایشان مستجاب می گردید و خداوند ظلم طاغوتیان را برطرف می ساخت عمر و حكومت ظالمان پایان می یافت.
ولیكن آنچه ظلم و ستم بر آن ها وارد شد، نه به جهت گناه و معصیت ایشان بود بلكه به جهت مصالح و حكمت های دیگری بود - كه انسان های عادی از درك آن ناآگاه و عاجزند -.
و ما - اهل بیت عصمت و طهارت و بلكه همه افراد - باید تابع مصالح و مقدرات الهی باشیم. [1] .
[1] الخراج و الجرايح: ج 2، ص 870، ح 87.